Yazar: Mahmut CANTEKİN

DARBE ZULÜMDÜR   Ayna değil taşa baksa taş çatlar, Bu ne kibir bu ne hırstır bu ne kin… Nefretinden göz kör olur baş patlar,

GEREKSİZ   Bomboş özü yaldızlama davası, Dil bir karış çene yaydır gereksiz… Başçavuşun beygiridir havası, Zincir kopmuş deli taydır gereksiz…   Vazifesiz burun sokar

KORONA GÜNLERİ   Karabulut gezer durur havada, Zaman kötü azgın ecel hırsızı… Tek bir umut tedbir dikkat davada, Dinlemiyor fakir zengin yıldızı…   Dokunduğun

ÖLÜM YELİ   Ölüm yeli gezme durma başımda, Bak evdeyim sana döndüm arkamı… Ne işin var senin mezar taşımda, Çek git virüs bırak benim

KAN ÇANAĞI TOPRAKLAR   Tarih boyu acılara diz çöktük, Baş eğmedik kan kusturan ellere… İki gözden yaş yerine kan döktük, Yürek verdik doruklara bellere…

ZOR GİBİ   Tüm dünyayı sardı virüs korkusu, İnsanlığın bu kez işi zor gibi… Uçtu gitti fakir zengin uykusu, Tehlike yok bulaşıcı çor gibi…

BİR NEFESTİR İNSAN   Salgın sardı ölüm gizli oltada, Sinsi sinsi can alıyor cefalı… Evim mahpus mısra dizdim voltada, Bu canavar hem de yedi

VİRÜS YOKLUK KOL KOLA   Gel gör dostum umut yitik dalgını, İsyanı var kör talihe kadere… Dert bin iken karşılıyor salgını, Direniyor başa çökmüş

VİRÜS YÜKLÜ HASTALAR   Tedbirli ol yok bu işin şakası, Hasta dönmüş virüs yüklü kervana… On binleri geçti ölüm vakası, Lanet derler böyle kötü

ALKIŞ SAĞLIKÇI CANLARA   Her mesleğin toplumda ayrı yeri hizmeti, Güven verir insana sağlıkçı canın sesi… Canımıza can katar özverili zahmeti, Doğumdan son nefese

SUSTU GÖNÜL   Zulmün tanığıyım hem de mağduru, Küçük yaşta gördüm On İki Mart’ı… Suçsuz sanığıyım dövdü boduru, Elim gözüm bağlı duydum zurt zartı…