Yazar: Mahmut CANTEKİN

DERTLER DİZDE   Bedenimde yüreğimde bir ömür, Kara günler acı oldu iz yaptı… Kader berbat düşman hoyrat baht kömür, Dert çoğaldı aştı bini diz

TAPTIĞIN GÜÇ KOFTUR   Kibirlenme taptığın güç koftur kof, Günü gelir çöplük sana yol olur… İlim bilim takmaz boş us filozof, Düş de gör

ÖNCE EDEP   Nutuk çekme boşuna önce edep sonra din, İnsanı insan yapan güzel ahlaktır ahlak… Maddiyata kul olup olursan saf çarpan cin, Sen

PUDRA ŞEKERİ   Kanadım ol kanadım uçur beni göklere, Gözlerim bir hoş görsün deniz olsun küçük ark… Söyle secdeye gelsin yaprak dala köklere, Öğrendim

TUZ KOKUYOR   Tökezleyip düşene uzanan eller vardı, Vur bir tekme de sen vur diyen vicdan batmalı… Yaşlı hasta çocuğu taşıyan beller vardı, O

AYAZDA GEÇTİ ÖMÜR   Bedenimde ruhumda karanlık kanlı pençe, Bir ömür esti durdu zulmün kara yelleri… Kollarımda iz yaptı kinli demir kelepçe, Boğazımı çok

PARANIN ARSIZ KULU   Bana ne din ne iman sat, Hey paranın arsız kulu… Maneviyat kat liman yat, Unutmuşsun yırtık çulu…   Bit avcısı

GÜLMEDİ HALKIN BAHTI   Ağla yüreğim ağla hüngür hüngür bu akşam, Ayağa düşmüş erdem can çekişiyor onur… Dağla ciğerin dağla namert elinde yaşam, İpotekte

DEREBEYİ TORUNU   Ne çok övdün eli kanlı dedeni, Âlem bilir dünün vahşi zorbası… Genç bir kadın temizledi edeni, Yere düştü haram dolu torbası…