DENİZ
Başı dik alnı açık,
Sevdayla yoğrulmuş candı,
Onurlu bir fidandı…
Ben taşralı garip çocuk,
Mamak’ta noktalanmıştı yolculuk…
O sabah çıldırmıştı hukuk,
On sekiz cana kırmıştı kalem,
Kan çanağı iki gözüm,
Yüreğimde sonsuz elem…
Koğuşa ayak bastığım anda,
Geldik karşı karşıya…
Sevgiyle baktı gözlerime,
Hayranlıkla baktım selvi boyuna…
O hazırdı bu oyuna,
“Tatlı değil canım,
Ağabeyin Mehmet Cantekin’den,
Üzülme bize,
Omuz ver mücadelemize…”
Kırık kalemlere inat,
Kahramanlarım taktı kanat,
Hüseyin Yusuf Deniz,
Arkadaşlarla tuttular halay,
Ayrılık benim için zordu,
Ölüm onlara kolay…
İnançlı şen gençlerdi,
Coşkuyla başladılar marşa,
Gür sesleri çıktı arşa…
On sekiz urgan üçe indi,
Karar ceza değil kindi…
Altı mayıs sabahı,
Yiğitlerim ak kanatlı ata bindi…
Ders verdiler kanlı kirli ellere,
Destan oldular dillere…
Amerikan güdümlü tayfa,
Alınlarında kanlı leke,
Arkalarında kaldı kapkara sayfa…