Ağabeyim Mehmet Cantekin Şiirler

DÜN GİBİ MEHMET’İM   “Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”   Geldi geçti yarım asır arttı acın hiç dinmedi, Zaman bile ilaç değil bil Adıyaman dün gibi…

UMUDUMUZDU MEHMET   Bu gün 0n dokuz Eylül kara günümüz bizim, Dağ gibi kardeş değil umut yitirdik umut… Yirmi birinde fidan büküldü belim dizim,

GÜN DÜNDEN KARA MEHMET’İM   “Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”   Daha ağarmadan gün geldim Mehmet’im sana, Sarıldım toprağına öptüm mezar taşını… Uzanmıştı yanına canım babayla

HESAP SORULUR MEHMET’İM   Kar getir ciğerime yüce Nemrut Dağından, Koy üstüne soğutsun sönmeyen bu ateşi… Koparıldı Kâhta’nın bahçesinden bağından, Yitirdim Mehmet’imi yitirdim can

YÜREK ACISI   “Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”   Elli iki yıl oldu ateş düştü haneme, Gitti Mehmet’im gitti dinmez yürek acısı… Kahpe tuzakla soldu kıydılar

MEHMET’E AĞLIYOR FIRAT   “Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”   Ecel neden vakitsiz candan can alır anne, Pembe hayaller bile kurdurmaz bize hayat… Yangın yeri yürekte

MEHMET’E SELAM SÖYLE   “Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”   Giden dönmüyor anne dünyanın çarkı böyle, Genç ölüm büyük zulüm kalbim kırık fay gibi… Ateş sönmüyor

CAN OĞUL   “Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”   Bir güz günü kara toprak kazıldı, Sardı seni ağladı gök yer Oğul… Gömdük dünü bu son durak

EFKÂR ÇÖKTÜ BAĞRIMA   Kan revandır bu coğrafya ezelden, Bu gün yine efkâr çöktü bağrıma… Can usandı kara günden gazelden, Bu gün yine efkâr

GÖZÜMÜN NURU MEHMET   Bin of çektim ne dağ çöktü ne tepe, Dert çoğaldı zalim zevki sefada… Köşkü özel deri koltuk kanepe, Ateş düştü

YÜREĞİ GÜNEŞ OĞUL   “Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”   Yüreği güzel oğul süvarisi kıratın, Yiğitliğin yazıldı hikâyeye masala… Umut oldun düş kurdun suyu oldun Fırat’ın,

KARDEŞ ACISI   Kâhta’nın düzünde oy acı bir yel esiyor, Gizli gizli akıyor yüreğime gözyaşım… Ayaz olmuş acılar jilet gibi kesiyor, Ellerimden tutmuyor artık

YİĞİDİM   “Mehmet Cantekin’e”   Fidan boylum mangal yüreklim, Rüyasını kurdun yarınların… Yüreğinin lisanî sevgi, Gözlerinde mutluluğun resmi, Dolunayı kucakladın, Umudun zirvesinde…   İnsafsızdı

MEHMET GÜNEŞTİR   Elli yıldır cayır cayır ateşte, Yanar gönlüm arşta gezer dumanı… Genç kardeşim can Mehmet’im Güneş’te, Zalim dergâh kanla yazdı fermanı…