Gel Gör Kahtayı

HABERİN YOK   İşkencede kırkıncı gün, Senin benden haberin yok… Dosya kalın fişlenmiş dün, Senin benden haberin yok…   Elim bağlı gözüm bağlı, Azgın

KÂHTA NARI   “Öğretmen A. Karabiber’e Sevgilerimle”   Nar büyür sevda gibi doğduğum topraklarda, Çocukluğun tadıdır bu damakta bu dilde… Özlem var çiçeğinde yemyeşil

MEHMET ÇAKAR’I GÖRDÜM DÜŞÜMDE   Düşte gördüm Mehmet seni dün gece, Çok özledim yazdırmıştın kazağa… Dünya handır hayat zorlu bilmece, Aldın beni beyaz atlı

YAN GÖNÜL SEN   “Mehmet Çakar’a Sevgilerimle”   Seher vakti yaktı ölüm haberi, Ağla gönül kara bağla yan gönül… Bitti gurbet toprağında makberi, Can

CANDI MEHMET ÇAKAR   Geldi geçti Mehmet Çakar bu handan, Tatlı dile güler yüze sahipti… Onuruyla ayrıldı bu cihandan, Yaban elde ömür sürmüş garipti…

EVDE KAL   Bir virüstür bu Corona can alır, Amca teyze gelme bize evde kal… Sağlıklı ol gül yüzünde kan kalır, Dayı hala sözüm

NAR ÇİÇEĞİ   Buram buram kokuyor yine sıla havası, Sokuda dövüyorum tavşankanı hasreti… Gönül sevda dokuyor aşktır dağı ovası, Talihe sövüyorum mesken etti gurbeti…

LEYLA CANDIR   “Leyla Çakar’a Sevgilerimle”   İki gözümün nuru yüreğimin gururu, Toprağımın yıldızı dostluk vefadır Leyla… Altın taç gibi koru en zor günde

VİCDANSIZ ZAMAN   Vefasız ordusu dökülür oldu, Namertlik boy vermiş boğuyor zaman… Mazlumun başına çökülür oldu, Karanlıkta çakal doğuyor yaman…   Çıkar tapınağı piridir

BABA DAĞDIR   Düştüm Kâhta yollarına, Dertli gönlüm sana muhtaç… Hasret kaldım kollarına, Aç bağrını sevgiyle aç…   Bırak aksın gözüm yaşı, Yaş sulasın

ROMAN GİBİ   Son demdeyim doldu ömür, Geldi geçti roman gibi… Çoktu odun boldu kömür, Yandı yürek orman gibi…   Bir öteki çocuk oldum,

YÜREK YANGINI   Ahım beni yakar dönerim küle, Ruhun bile doymaz yürek ahını… Dönmüşse sırtını bir gül bülbüle, Karaçalı dinler her gün vahını…  

DOST HIZIRDIR   Gerçek dostluk kalpten kalbe halattır, Kara günde Hızır gibi var olur… Dert belada can siperdir polattır, Yüreğine merhem olur kar olur…

GÖZÜNÜZ ÇIKSIN   Kafanızda kırk bir tilki, Yüreğiniz taştır sanki Ne vicdan var ne merhamet, Bu günahı çekmez çeki…   Dilinizde elin gizi, Dedikodu

GEL GÖNÜL SOFRASINA   Hele gelin dostlar Kâhta Çayına, Gönül sofrasına mazi serelim… Kader neler verdi ömür payına, Acı tatlı günü tek tek derelim…

SEN GİBİ   Ömrün sonbaharı döndüm gazele, Bir zamanlar gençtim ben de sen gibi… Sevdaydım umuttum birçok güzele, Gitti dün arama sen de ben

KOYUN   Bizim köyün boş mektebin koyunu, Sürü ile eştir derdi ahvali… Beyni sezmez gözü görmez oyunu, Yolu çizer cingöz çoban kavalı…   Sahip

BÜLBÜLÜN ÖZLEMİ   Özlemi yudum yudum soludum geldim sana, Kızıl giyinmiş ufuk sabahında Eylül’ün… Mazi kokuyor toprak gözlerim oldu vana, Sılaya kavuşması şahanedir bülbülün…

BABA HAL KALMADI BİZDE   Ak uçurtmalar saldım masmavi gökyüzüne, Seni aradım baba mazinin denizinde… Hazan mevsimi düşmüş sılamızın düzüne, Gam kedere boğuldum güzelliğin

KÂHTA’M SANA GELDİM BU AKŞAM   Gurbet elde bu gönlüm çıktı Nemrut Dağına, Yücelerden bakıyor Kâhta’nın Ovasına… Acımadan kıymışlar bahçesine bağına, Annem babam Mehmet’im

DEMİRCİ DÜKKÂNI   Kâhta Eski Çarşıda bir demirci dükkânı, Çocuk yaşlarda vurdum soğuk sıcak demire… Sevgi saygı emeğin insanlığın mekânı, Canım babam ustamdı uydum

GELDİ YOLUN SONU   Bu dem ömrün kara kışı, Geçti gitti bahar yazı… Beden harap içi dışı, Gün sayılı kaldı azı…   Acı çile

KOMŞU   Dil bir karış kulak uydu çanağı, Piyangodan çıktı bana bu komşu… Konuşunca balon olur yanağı, Piyangodan çıktı bana bu komşu…   Tahsil

MEZARLIKTA SABAH   Kâhta mezarlığında sabah yeli serindir, Yavaş yavaş bu canı ısıt sabah güneşi… Bahtım kömür karası kalpte yaram derindir, Bağrına yatırmışım anne

KOLLARINI AÇ BABA Haber verin tatlı sözlü babama, Çıktım yola geliyorum Kâhta’ya… Güller derin yiğit özlü obama, Çıktım yola geliyorum Kâhta’ya… Zindan saha zulüm

ERDEMLİ BABAM   Meşe közü kor alevdi ocakta, Bedeninde ter akardı ter babam… Örs üstünde dans başlardı nacakta, Kıvılcımlar yer yakardı yer babam…  

SILAMA GÖTÜR YAR   Can olmadan baş konuğu tabutun, Tut elimden götür beni nazlı yar… Gün doğarken tepesine Nemrut’un, Toprağımla özlemimi aşkla kar…  

AMANSIZ HAN   Efkârdan dumandır Nemrut Tepesi, Alçağın gıdası zulümdü kandı… Bülbüle dönmüştü arsız pepesi, Aldıkları mazlum çaresiz candı…   Vicdani şerefi yoktu paşanın,

KILLI FELEK   Felek verdin bin bir derdi, Direnirim gündüz gece… Bela ettin hep namerdi, Can kemirir ince ince…   Çalı çakıl döktün yola,

KÜLLENMİYOR KÖZÜM BENİM   Felek vurdun taştan taşa, Yeter deşme özüm benim… Mendil yetmez akan yaşa, İki çeşme gözüm benim…   Yollar yokuş hem

KÂHTA MAZİM BENİM  Gönül Kâhta yollarına, Hasret ekti biçti her gün… Nice merdin kollarına, Gurbet zincir ömür sürgün…   Şendir şimdi bahçe bağı, Kucak

HARAM LOKMA ÇOCUĞU   Ecel gelmiş arar cami duvarı, Yerden gökten kurşun ister taş ister… İçgüdüsü sürüklüyor davarı, Lime lime beden ister baş ister…

KAŞARLANMIŞ KUL   Bir lokma ekmeğe kapımda köle, Ol diyen zalime hay hay diyorsun… Bütün sülalene küfrü şelale, Eden küfürbaza say say diyorsun…  

SELAM OLSUN MAZLUMLARA   Dünya yükü sırtlarına vurulur, Kahpe felek mazlum insan değil mi? Ömür boyu bin bir tuzak kurulur, Kahpe felek mazlum insan

BİR DÜŞ GİBİ   Bir düş gibi geldi geçti bu ömür, Şu son demde kaç yıl kaç ay gün kaldı… Gün günden zor can

CAN BABAM   Sabah sabah daldım yine maziye, Özlemişim o gül yüzü can babam… Yurtta dönmüş çoğu insan Nazi’ye, Kan bürümüş dağı düzü can

DİREN KARDEŞİM               “Osman Öztürk’e Sevgilerimle”   Yüreğimde kederim var gamım var, Güzel dostum hasta düşmüş yatıyor… Hüzün sarmış efkâr çökmüş damım var,

BOYUN EĞMEM DERT OLSUN   Bu alnıma kara yazı yazan it, Hiçbir baskın eğdirmedi başımı… Yüreğinde kalsın hasret haydi git, Göremezsin gözde akan yaşımı…

OTLA DOLMUŞ MEZARLAR   Seher vakti indim sıla düzüne, Gönül tuttu mezarlığın yolunu… Göz değmedi bir tanıdık yüzüne, Hüzün sardı şu sinemin solunu…  

CİĞERİMİZ KOR HAYAT   Dost el gibi tutanım yok elimden, Şu gönlümün bir derdini sor hayat… Sırtım döndüm kahpe vurdu belimden, Dört yan tuzak

HAVLU VERİN GÖZYAŞIMA   Mağazalar kalabalık, Ben yaşarım tek başıma… Hafızalar alabalık, Ter damlıyor pak aşıma…   Büyük kitle bilime küs, Kitap dergi raflarda

BOŞALDI ÇOĞU KÖYLER   Yıllar sonra döndü baba evine, Sıva dökmüş kerpiç evin duvarı… Köy virane yenik zaman devine, Mera bekler çan takılı davarı…

ÖMRÜMÜN KURDU FELEK   Doğduğum gün bu yakama yapıştın, Bedenime ortak ettin cefayı… Kahpe felek hep bizimle kapıştın, Mazlum gördün bize taktın kafayı…  

MAYA BEBEK               “Yusuf ve Kadriye Tezcan’a Sevgilerimle”   Maya bebek tatlı bebek güzelsin, Çabuk büyü bu dünyayı gez bebek… Anne baba meleğisin

BANA PİYANGO VURDU   Geç kaldınız kimse kapım çalmadı, Bak piyango bana vurdu duydun mu? Eşim dostum koku haber almadı, Bak piyango bana vurdu

UNUTMA BU DÜNYA FANİ   O ne hava o ne çalım o ne poz, Malı mülkü koydu gitti çok gani… Bu ne dava bu

BABAM BENİM   Geldim baba başucuna, Yaş dökerim ince ince… O nasırlı avucuna, Toprak dolmuş benden önce…   Saygı ile eğdim başı, Selam aldı

ZORDUR EVLAT ACISI   Ölene dek dinmez evlat acısı, Ateşin yaktığı düştüğü yerdir… Çöker anne baba kardeş bacısı, Toprağa gömdüğün candır ciğerdir…   Tam

ÖMÜR GEÇTİ NAFİLE   Yad ellerde ömür geçti nafile, Yeter gayrı bunca çile cefa yar… Göçmen kuşlar döndü nice kafile, Ne gün gördüm ne

BİR MELEKTİN SEN BABA               “Kayın Babam Cuma Artan’a Saygılarımla”   Seksen dört yıl kaldın fani âlemde, Dosta liman bir melektin sen baba…

DEĞERİMİZ KAÇ BİZİM   Ayna senin çevrene de bak biraz, Bu soğukta sokaktaki aç bizim… Çarkın döner köşe oldun madrabaz, Dertten borçtan şu dökülen

YETTİ GAYRI KAHPE FELEK   Düş yakamdan kahpe felek düş artık, Şu cihanı bu başıma dar ettin… Hep ısırdın tekmeledin çüş artık, Gözyaşımdan ne

GÖNÜLSÜZ ELVEDA   Ayrıldım sıladan şafak sökmeden, Gözlerim yüreğim geride kaldı… Annem tas tas suyu yola dökmeden, Sessizce ağladı sokakta daldı…   Saçımı okşadı

KÜRKLÜ FELEK   Çek elini kahpe felek yakamdan, Kara kömür ettin alın yazımı… Deldin durdun ne istedin takamdan, Yaşatmadın bir gün bahar yazımı…  

SİL GÖNÜL   Dost dediğin olmuş ise kör kama, Sil defterden at çöplüğe sil gönül… Tutmaz artık ne bir dikiş ne yama, Dostun kimdir

DÜĞÜN VAR   Akrabalar akbabalar komşular, Pazar günü bizim evde düğün var… Bal kaymaklar limoniler turşular, Pazar günü bizim evde düğün var…   Çift

YAŞADIĞIM ŞOK BABA   Faydası yok ot sağ gözün sol göze, Acı görmez karnı davul tok baba… Nidası çok her ham özün rol söze,

KUŞANMIŞ AL ŞALINI   Ufuk yine kuşanmış al şalını, Efkâr koydum kadehime içerim… Soran olmaz gariplerin halini, Ben burada kör geceye geçerim…   Çam

RÜYAMA GEL BABA   Sensiz bayram hüzün efkâr keder gam, Rüyama gel derdim dinle gel baba… Köz köz içim alev sarmış kader çam, Gözyaşım

TÜTÜNÜME DOKUNMA   El emeğim alın terim göz nurum, Hey utanmaz tütünüme dokunma… Ekmek aşım düşmez başım onurum, Hey utanmaz tütünüme dokunma…   Baştan

VAR GİT SÜLÜK   Var git sülük bölük bölük oldunuz, Soframıza aç kurt gibi daldınız… Arsız yüzsüz şehir köye doldunuz, Rızkımızı lokmamızı çaldınız…  

TADI TOZU YOK   Deli deli esen rüzgâr, Dağıt gitsin çöken efkâr, Dünya zindan gece hüzün, Bedenime çığ olsun kar…   Taş yağıyor başıma

ATEŞ ÇEMBERİ   Kem talihim kör kaderim bu ne hal, Kavrulursun zulmün kahpe yelinde… Can pederim dertle yaptı hasbıhal, Savrulursun ömrüm zalim yelinde…  

TALİH KUŞU   Kimler kırdı kanadını kolunu, Kırk yıl oldu talih kuşu beklerim… Gel bir kez bul bizim evin yolunu, Kırk yıl oldu talih

HELE GEL DOST   Kâhta baraj kenarında, Suyu serin hele gel dost… Tat var peynir dut narında, Üzüm şirin hele gel dost…   Bizde

ELOĞLU   Başakları tırpanlanmış anızım, Benzin döktü kibrit çaktı eloğlu… Kalabalık ortasında yalnızım, Ciğer söktü yürek yaktı eloğlu…   Zulüm esti zalim kesti öksüzüm,

VEDA   Tuz bastım yarama yuttum dilimi, Karlı şafak vakti çıktım yollara… Terk ettim yuvamı tatlı ilimi, Veda torbasını taktım kollara…   Hedefimiz güneş

KÂHTA ÇAYI   Kâhta Çayı nazlı nazlı akarsın, Cendere’yi yüzük diye takarsın, Çok özledim hasretinle yakarsın, El miyim ben garip garip bakarsın…   Annem

CANIMIZDAN CANDI NUSRET   “Nusret Cantekin’e sevgilerimle”   Bin kere lanet olsun kanser denen illete, Nusret’i aldı bizden yürek yandı köz oldu… Genç yaşlı

KÂHTA’M MERHABA   “E. B. Tanık’a Sevgilerimle”   Tüm geceyi yola verdim toprağım, Gün ışığı seher yeli merhaba… Zor gücüyle koparılan yaprağım, Verdim geldim

KÂHTA CAN SILAM   Sen can sılam garip sevdam toprağım, Doğdum sende sevgi saygı denizi… Feryadınla ayaz yemiş yaprağım, Yutmuş yıllar tarih etmiş her

KÂHTA’M GÜLÜMSÜN   Şirin Kâhta’m düz ovada bir gülsün, Çok özledim peynirini narını… Ayaz vurmuş hüzün dolmuş gönülsün, Derdin derdim duydum ahu zarını…  

KÂHTALI ÂŞIK   Kâhtalıyım bağrım yanık, Sevdam tutsak etti sana… Candan sevdim Dünya tanık, Hasret içtim kana kana…   Ezgi yaktım gül dalına, Aktı

KÂHTA TARİHİ Efil efil yeller esti Nemrut’tan,İzler kaldı kanla geçen zamandan…Tarih ağlar kılıç tüfek baruttan,Haramiler çıkmaz yoksul harmandan… Nice zorba kan akıttı toprağa,Ateş verdi

BİZİM ÖKÜZ Ağlar durur sakine,Derttir gece gündüzü…Yalan sıkan makine,Bizim köyün öküzü… Lafla yapar salata,Dilde sıfır balata,Köyü görür Galata,Haram yemin gürbüzü… Gezer burnu havada,Dostu satar

HACI ÜZEYİR EFENDİ Caminin önünde tanıdım seni,Ben seni çok sevdim Hacı Üzeyir…Gerçeğin sesiydin mest ettin beni,Ben seni çok sevdim Hacı Üzeyir… Adam gibi adam

MEŞE AĞACI Boz yamaçta garip meşe ağacı,Hasret attı geldim Nemrut Dağıma…Gel ol dilsiz hicranımın ilacı,Hüzün ekti zalim gönül bağıma… Gölgendeyim dallarında serçe var,Bedenimde kirli

KÂHTA’YA GEL GÜZEL Nemrut Dağı tepesine bu gece,Gri bulutlar tane tane kar salmış…Gönül bağı bir hüzünlü bilmece,Gözüm yolda yüreğime har dalmış… Seher vakti sokaklarda

KÂHTA AŞKIMSIN Seher vakti insem Kâhta düzüne,Hasret seni doğan güne satardım…Gözüm değse bir dostumun yüzüne,Sevincime bin bir sevinç katardım… Eşe dosta gönderirdik haberi,Pişirtirdik acı

CENDERE KÖPRÜSÜ Tarihin beşiği Kâhta toprağı,Cendere Köprüsü bekliyor bizi…Hünerli ustanın eli parmağı,Çayın üzerinde bırakmış izi… Septimius Severus Roma Lejyonu,Yaptırmış oynarken savaş oyunu,Tarihi birinci yüzyılın

NEMRUT DAĞI DUMANLI Nemrut Dağı yine başın dumanlı,Benim gibi maziye mi dalmışsın?Senin tarih kanlı kirli fermanlı,Dertlerinle baş başa mı kalmışsın? Anıtların iki bin yıl

KÂHTA’YA GELDİM BABA Kanatlandı gönül uçtu Kâhta’ya,Yeni doğmuş güneş şirin ovaya…Gözüm değdi o teneşir tahtaya,Baba sensiz hüzün düştü yuvaya… Mezarının toprağına sarıldım,Ot kaplamış vah

GİT SAHİBİN GELSİN Salyan olmuş Kâhta çayı uyuz kelp,Kimdir acep zincirinin sahibi…Beleş lokma her gün seni eder celp,Kasap önü yağlı kemik kâtibi… Ar perdeni

SERKER Pekmez bulmuş sinek gibi,Her yazıma dokuyor ağ…Maske takmış kazan dibi,Ters okuyor gözünde bağ… Tavuk ile diploması,Kıttır yazma okuması,Bozuk ağzın yok yaması,Çok kokuyor keneften

YARASA ÇOCUĞU Yaramızdır yarasanın çocuğu,Boğar bizi fırsat geçse eline…Kolye yapmış kara katran boncuğu,Bentler yapın önlem alın seline… Deve kini kusar her gün beyaza,Ağustos’ta döner

NANKÖR EVLAT DESTANI Evlada bak kızmış küsmüş babaya,Babasına baba demek ar imiş…Öfke kusmuş yetmiş yıllık çabaya,Villası yok kaldığı ev dar imiş… Yüz dönüm ne

YÜREĞİMİN TELİ Dertli dertli ağla inle sen keman,Gece vakti yüreğimin telisin…Gönül hüzün harmanında çok zaman,Can sılanın özlem yüklü yelisin… Kara katran yalnızlıkta lal dilim,İçin

YEM VERME UYUZ ATA Selam söyle toprağıma taşıma,Nallamasın yüke gelmez katırı…Çok iş açtı uyuz atlar başıma,Nankör hayvan bilmez sevgi hatırı… Bol yem yer de

KÂHTA’M ÖZLEDİM SENİ Attın beni kader gurbet çölüne,Gün geceye gam kederi katarım…Kâhta’m candır varsam baraj gölüne,Hasret seni mavi suya atarım… Dolunaylı bir gecede gül

KENDİNLE HESAPLAŞ OBUR Aç kendine hele gönül sofranı,Taşınmadan mezarlığa tabutla…Kimi ezdin kimler çekti tafranı,İtiraf et sarılmadan çaputla… Bak yaş geçti artık bir gör önünü,Bir

QERAŞLI DOST “Sevgili A. Karabiber’e” Dert çoğaldı sanki narın tanesi,Gel dostum gel tut elimden dardayım…Ateş düştü hicran gönül hanesi,Zemin kaygan kenarı dik yardayım… Direncimi

KÂHTALI GÜZEL Kâhta’nın etrafı yeşil bahçeler,Kurbanın olayım neden ağlarsın…Ağaç dallarında oynar serçeler,Feryat figan ile yürek dağlarsın… Kolların koynunda boynun bükülmüş,O ipek saçların yüze dökülmüş,Ciğerlerin

OĞLUM MEHMET’E NASİHAT Dünya fani şu üç günlük ömürü,Onurlandır şeref ile şan ile…Kalp olmasın Zonguldak’ın kömürü,El yıkama haram ile kan ile… Ağaçlar dik gölge

KÂHTALIYA NANKÖR OLMA Bu toprakta açtın o aç gözünü,Mal mülk derdin muradına bak erdin…Zengin oldun geçer ettin sözünü, Can Kâhta’ya söyle bana ne verdin…

KÂHTALIM SEVGİ DER Gülle nergis koklamıştık havanda,Canım Kâhta’m bizi saldın gurbete…Bet bereket artsın dedik ovanda,Kime kandın neden daldın gıybete… Cendere’de sofra serdik çakıla,Selam durduk

AYNI ZEVAT Döndüm baktım delip geçen zamana,Her devirde aynı tilki aynı kaz…Yoz tarlada bak şu sapla samana,Her devirde aynı şakşak aynı gaz… Yağlı köşktür

SÜRGÜN Gündüzler bin bir dert geceler zindan,Gurbet ellerinde kaldın sen garip…Sıla özlemiyle soldu çok fidan,Hüzün kuyusuna daldın sen garip… Kaldırımda ağlar bütün mazimiz,Altın kalemliler

KÖYLERİMİZ Çoluk çocuk düşmüş gurbet yoluna,Söyle kardeş kaçıp gitmek çare mi? Bir taş gibi hasret çöker soluna,Söyle kardeş kaçıp gitmek çare mi? Gurbet eller

KÖYDE DOĞAN BEBEK  Karlar yağar derdin hüznün üstüne,Gök boşalır lapa lapa kar yağar…Üşür fakir döner meydan büstüne,Yel dolaşır kerpiç dama dert yığar… Son sancıdır

SÜRGÜN Gündüzler bin bir dert geceler zindan,Gurbet ellerinde kaldın sen garip…Sıla özlemiyle soldu çok fidan,Hüzün kuyusuna daldın sen garip… Kaldırımda ağlar bütün mazimiz,Altın kalemliler

KOMŞULARIMIZ Ah ne iyi komşularımız vardı,Hepsi yirmi dört ayardı, İncitmezdi kimse kimseyi,Büyükler küçükleri sever, Küçükler büyüklerini sayardı… Gurbetin acı havasını,Yudumlarken yanık ciğerlerime,Beynime işlenmiş komşuları,Gözlerim

HALİL’İM “İ.Halil Bayram’a” Dost dostunu satar ise,Dost postuna yatar ise,Kurtağzına atar ise,Bil ki o bir onursuzdur… Nasır kalpte nur mu olur?Hain dosttan sur mu

OY AMAN Bizim ele gerçek bahar gelmiyor, Halkım ırgat yükü ağır oy aman! Zulüm zırhlı attığım ok delmiyor, Kalpler nasır kulak sağır oy aman!

ADIYAMAN HEDERİM   Uzar gider tarihin ilk çağlara, Adıyaman yoksulluğun kederim… Sahipsin sen ova göle dağlara, Adıyaman ayaz yedi kaderim… Zulme çare bulamadı âlimler,

GÖR BENİ KÂHTA’M Efkâr dağım hüzün ağım toprağım, Bir güz günü yandı canım gör Kâhta’m… Soldu bağım gençlik çağım yaprağım, Dön süz dünü dondu

TOPRAĞIM AŞKIMDIR Seni gördü canan yüreğin gözü, Aşkı ördü inan sevginin özü, Kavuşmak söndürür korlanmış közü, Aç kollarını aç Kâhta Ovası… Acının hüznüdür resme

KÂHTA’M ÖZEL Sana geldim güzel Kâhta’m, Güzel dostlar nefes oldu… Sen özelsin özel Kâhta’m, Sensiz yıl ay kafes oldu… Her avluda bir heyecan, Kollarımda

  AZO İLE EZO Hele Azo getir kaşık, Bol yağlıdır bu gün tırşık, Kalmış bize yine kemik, Ağam beyim ete âşık… Ezo bu tez

BABA YÜKÜM EFKÂR Baba yine düştüm dara, Dert sırtımda Nemrut Dağı… Can dayanmaz böyle nara, Erir her gün ciğer yağı… Ömür çile dolu masal,

KAN ÇİÇEKLERİ Yüreğim taziye evidir baba, Ne ağıtlar biter ne de gözyaşı… Zalimler vahşetin devidir baba, Alevlerde gördüm Sivas Maraş’ı… Coğrafya mezbaha cehennem holü,

KAFİLE Kanlı coğrafyada doğmak kederim,Zulmün azı dişi tenimde benim…Mazlumdan yanayım ondan hederim,İnsanlık sevdası genimde benim… İttihat cellâdı vermiş fermanı,Aşiret zorbası yakmış harmanı,Çakalı katili sevmiş

              “Mehmet Şahin’e”   Bu gezegen fani handır, Gözler pınar yürek kandır, Geldi geçti Mehmet Şahin, Bıraktığı şeref şandır…   Hep karşımda güler

  Beni yakan muhbirlere sözüm var, Artık akıl duygulara rehberdir… Bilim ile yoğrulan bir özüm var, Halkın derdi yüreğimde kederdir…   Tavşan kulak tilki

  Hüzün düşmüş yine Kâhta düzüne, Yetim lokmasını çakallar almış… Kör olası felek gülmez yüzüne, Yaz bahara hasret hazanda kalmış…   Babadan mirastır yokluk

  Doğduğu gün ayaz yemiş bu beden, Zulmün yeli yetim koymuş babamı… Zalimlerin barbarlığı tek neden, Kahpe kırım viran etmiş obamı…   Ferman vermiş

  Konuk geldi gitti ablamın gülü, Özlem pınarından su içti gurbet… Sayılı gün bitti koyduk virgülü, Gönül bahçesinden gül biçti sohbet…   Sordum dağı

  “Mehmet Şahin’e Saygılarımla”   Sevgide şefkatte bir şelaleydin, Seni anar gökte yıldızlar mehtap… Güne ışık saçan bir meşaleydin, Sen gittin gideli omuzlar bitap…

  Övdüğüm doğduğum şirin Kâhta’dır, Kalbi mermer zalim bilmez sevdayı… Son veda teneşir denen tahtadır, Mal çökmüş gözüne görmez vedayı…   Mevsimlik işçiler insanım

YAŞAR İSE DÖNER BABAN Gözle yavrum yolum gözle,Yaşar ise döner baban…Her gün haber oku izle,Yaşar ise döner baban… Gece gündüz can pazarı,Gariplerin yok mezarı,Bırak

  Geçti gurbet elde bir bayram daha, Gönlüm yine içti acı şerbeti… Ayrılık hicrandır efkârdır saha, Zalimler han etti bize gurbeti…   Gözlerim kapıda

  Üç yüz altmış beşin bu son nefesi, Yirmi dördü öptü akrep yelkovan… Kirlenmiş sakalı devrilmiş fesi, Elinde asası yüz göz kan revan…  

Sıla mazi çelik halat bağımız, İç badeyi al sazını çal gönül… Sert poyrazı yedi murat çağımız, Biç vadeyi göm nazını dal gönül…   Göğüs

    Kanma gönül her yüzüne gülene, Hançer olur yüreğine batar bak… Kucak açma her kapına gelene, Ciğerine kor ateşler atar bak…   Kanma

    Gökte bulut olmaz mı? Kör olasın zalim kör… Umutsuz can solmaz mı? Kör olasın zalim kör…   Aldın ele dümeni, Sattın çayır

  Ey efendi bakma şaşı, İnsanım ben bir kalbim var… Sel sel oldu gözüm yaşı, İnsanım ben bir kalbim var…   Bir al güldüm

  Gurbet kıymış canla nikâh, Garip gönül her gün yasta… Sohbet sıla mazi dergâh, Derdi içer büyük tasta…   Satır mısra anar dünü, Mazi

  Sen sormazsan eller sormaz derdimi, Tut sözünü düş yollara gel Mehmet… Ciğer parem çok özledim merdimi, Aç gözünü düş yollara gel Mehmet…  

    Başın bile gitse dönme sözünden, Yarınlara kalan senin adındır… Ödün verme gönül kendi özünden, Yarınlara kalan senin adındır…             Yalan dünya malı

                        “Ahmet Bulut’a Sevgilerimle”   Baharında solmuş yiğit arkadaş, Ciğerime ateş düştü yanarım… Toprağında başucuna konmuş taş, Acılarım bini aştı yanarım…   Yanarım

    Gurbet kıymış canla nikâh, Garip gönül her gün yasta… Sohbet sıla mazi dergâh, Derdi içer büyük tasta…   Satır mısra anar dünü,

  Bu ayrılık kor köz her gün, Baba evi şimdi harap… Us mazide beden sürgün, Gurbet devi kara kitap…   Candır sıla canı ünler,

  Hüzün deryasına saldın canımı, Gurbet ellerinde şeker bayramı… Soldurdun benzimi çaldın kanımı, Gurbet ellerinde şeker bayramı…   Peder yolum bekler kellifellidir, Hasret mevsimidir

  Uçtu yıllar bitti yollar, Ömür son dem son durağın… Bel büküldü kalkmaz kollar, Ömür son dem son durağın…             Ne çocukluk bir çiçekti,

  İtine otuna şeytana rağmen, Doğduğum topraksın benim canımsın… Dünyalara değer senin tek düğmen, Soluduğum hava canda kanımsın…   Yalnız Allah için secde edene,

  Selam! Sevdamın seli, Gönlümün yeli, Aşkımın dili, Ömrümün solmaz gülü, Selam sana Kâhta’m…               Selam! Tarihin güneşi, Ciğerimin başı, Gözlerimin kanlı yaşı, Hasretimin

  Selam olsun koca yüce dağlara, Sizi aştı bende dertler kederler… Hazan düştü canım gülüm bağlara, Hicran sardı beni benden ederler…   Boran esti

  Damlaya damlaya dolan göllere, Benzedi günlerim şafak atmıyor… Hasretim sılada açan güllere, Hüzünde yüreğim keyif çatmıyor…   Her günün çekilmez bir derdi vardır.

  Dertler ambarıdır insan bedeni, Kendini koy verme Abuzer Ağa… Vardır her derdin elbet nedeni, Çaresi bulunur Abuzer Ağa…   Yaşamak direnmektir derde belaya,

  Türkiye yedi bölge, Zorbalar her yerde karanlık gölge… Güneydoğu derler bizim bölüme, Umuttur bereketli topraklar, Bel bağlamış çileli halkım, Nice peygambere Yüzlerce âlime…

ÖZLEDİM SENİ AHMET “Ahmet Bulut’a Sevgilerimle” Hüzün yüklü yüreğimin sırdaşı,Kalk Ahmet’im hele bir bak yüzüme…Ağlıyorum bulut olmuş gözyaşı,Figan düştü baharıma güzüme… Göğüs gerdik nice

  Sabahın seherinde, Bir yel eser Nemrut’tan. Gelir deli deli… Kızmış Kommagene Tanrıları, Biri diğerinden öfkeli… Secdeye durmuş güneş, El bağlamış dağlar tepeler, İki

MEZAR TAŞI YAZILARI – 2    “Ahmet Bulut Arkadaşıma”   Kalk yiğidim elimden tut, Sana geldim Ahmet bulut… Dostuna dost dürüst merttin, Mezarında ağlar

MEZAR TAŞI YAZILARI – 1                        “Ahmet Bulut Arkadaşıma”     Dünya fani çoktur zahmet, Geldi gitti yiğit Ahmet, Aç cennetin kapısını, Ver

    Karlar yağar derdin hüznün üstüne, Gök boşalır lapa lapa kar yağar… Üşür fakir döner meydan büstüne, Yel dolaşır kerpiç dama dert yığar…

    Dertler seli hasret eli aşk yeli, Kesilmedi bu belalı başımdan… Yoktur teli kırar beli can deli, Eksilmedi nafakası aşımdan…   Dostluk yanım

                        “Kâhtalı Mıçe’ye Sevgilerimle”   Tuzu kuru suyu duru bürokrat, Döviz faiz borç yükledin millete… Dilde hukuk içi boş bir nakarat, Bedenlerde döndün keskin

  Koğuş nemli efkâr duman gün uzun, Üst ranzada göz sararmış tavanda… Hüzün demli dertler umman can mahzun, Gün maziyi almış döver havanda…  

  İçi boş söz dilde bir def, Usta işi her palavra… Çürük kof öz yüzey sedef, Pasta dişi er palavra…   Tam yakamoz gözü

  Kara yağız uzun ince, Kıydı zulüm nice gence, Her bedende bin işkence, Kırılasın sen kelepçe…   İki büklüm olmuş beli, Davul gibi şişmiş

  Mertlik öldü koktu zaman, Öz ihale insancık çok… Yerde gökte kara duman, Söz velvele insancık çok…   Sürü ile onur kayıp, Akla gelmez

    Ne ağadır ne de paşa, Her lokması alın teri… Ne satılık ne bir maşa, Halk safında belli yeri…   Hakkı tartar kantar

  Yelkenli bir gemi ömrüm yellerde, Üfür üfürükçü nefesin yasa… Yüzdüm boz bulanık coşkun sellerde, Korla körükçü kafesin kasa…   Sabrımı sınadın döndüm şaraba,

  Hasret ateş canım yanar, Gel gör gözde yaş sel baba… Her dem şu sol yanım kanar, Dağı düzü aş gel baba…   Bu

                  “Mehmet Şahin’e Saygılarımla”   Mehmet Şahin ömrün bize meşale, Kardan beyaz sevgi dolu gönüldün… Bir deryaydın ak köpüklü şelale, Kâhta’mıza gökten

  Tüter gözde dağın düzün, Gurbet elde kaldım Kâhta’m… Yaşar özde o saf yüzün, Hasret telde çaldım Kâhta’m…   Yıllar yıla kattı efkâr, Çile

KEMAL EVCİ Uçtu geldi kara haber,Duydum Kemal Evci ölmüş…Bu yüreğim erir gider,Duydum Kemal Evci ölmüş… Her genç ölüm bir kor ateş,Gün ortası batan güneş,Gence

KEMAL’İM “Kemal Evci’ye Sevgilerimle” Dört duvarda gönül günler sayarken,Geldi yaktı kara haber Kemal’im…Mehtap ağlar yıldız sessiz kayarken,Kucak açmış sana makber Kemal’im… Mahpushane sanki çöktü

  Sende doğduk toprağını yâr gördük, Adıyaman saldın bizi gurbete… Biz ki orda tek nefesi kâr gördük, Biçti zaman aldın sensiz nöbete…   Al

    “ Bütün güzel insanlara saygılarımla”   Parğacekli Mehmet vardı, Ayağında Kâhta şalvarı, Başına kasket takardı… Orta boylu ince esmerdi, Fırat gibi coşkulu,

  Kemanın sesiyle kavurdun beni, Ağustos ayında doruk karıyım… Doğduğum toprağa savurdun beni, Dertlerin limanı çile garıyım…   Zurnacı ateşe körüğü tutmuş, Gurbetin midesi

KEMAL EVCİ CAN Yıllar geçti dinmez acın Kemal Can,Gönül özler tatlı dilden merhaba…Hicran seçti ciğerini göz mercan,Toprak oldu gonca cana daraba… Fidan boyun güler

  Toprağımı üvey evlat görenler, Adıyaman gül kokulu şehirdir… Saf başına kirli çorap örenler, Gün kanatsız gamlı gece zehirdir…   Dağdır yokluk çöker güzel

KÂHTA ÇOCUĞU “İstisnalar Kaideyi Bozmaz” Hamurumuz alın teri göz nuru, Ak sütümüz pak lokmamız helaldir… Gönül her dem dürüstlüğe at turu, Dost canımız baş

  Bu hasretlik düşürecek vereme, Hicran düştü garip gönül pareme, Mezar kazın yakın olsun Kerem’e, Ölüm bari gurbet elde kalmasın…                                                Can gel beri

  Mazimize balyoz orak tırpan, Vuruluyor hiç durmadan… Gönlümüzde taht kuranlar, Gidiyorlar birer birer… Bakıyoruz arkalarından çaresiz, Fani dünyanın yolcuları, Bırakarak dermansız acıları…  

  Ben çocuktum sen de gençtin, Sağır dilsiz ama güleçtin… Can sıkıntımıza efkârımıza, Reçetesiz ilaçtın…   Gelirdin demirciler çarşısına, Geçerdin babamın karşısına… Çok sevinirdi

  Can Kâhta’da akar çeşme, Deşme anam yaram deşme, Gitti gençlik aman anam, Ölüm geldi artık şaşma…             Can Kâhta’da açlık nara, Yandı yürek

  Kâhta ovasında uçan serçeye, Sevgiler saygılar selamlar benden… Her tat meyve veren dala bahçeye, Sevgiler saygılar selamlar benden…   Tarihi yaşatan Nemrut Dağı’na,

Beyler! Efendiler! Bey efendiler! Vardım Kâhta ovasına, Kıymışsınız bin yıllık isimlere… Bevedol Gölgeli, Umur bey olmuş Keftire… Yolu suyu kimin umurunda, Kaç gramlık tuzunuz

  Hoşça kal! Kara lastik ayakkabım, Altı delik deşik müzelik çorabım… Her yıl büyüklerimin eskilerinden, Bedenime uydurulan giysiler… Hoşça kalın! Hoşça kalın! Bir gün

  Söğüdün altında kavak yelleri, Esiyor başında ağlıyor Melek… Kaldı başka yaza duvak telleri, Baharı düşlerken kışlıyor dilek…   Kaptırdı gönlünü bir göçmen kuşa,

  Hasret denen acı şarap, Beni böyle etti harap, Ayrılığı yazan kitap, Olmaz olsun olmaz olsun…           Elim titrer döner başım, İçim yanık dinmez

    Ne bir dost var ne akraba, Ne bir selam ne merhaba, Hüzün dağdır dert akbaba, Yandım anam gurbet elde…   Küçücük bir

GEL GÖR KÂHTA’YI Hüzün dolu bir öyküdür, Gel gözünle gör Kâhta’yı… Bir sevdadır bir türküdür, Gel gözünle gör Kâhta’yı… Uzar gider Dargir yolu, Mazi

  “ Evladını yitirmiş tüm annelere”   Kâhta’nın düzünde bir anne ağlar, Çağlar gözyaşları Fırat misali… Yitirmiş evladın karalar bağlar, Çağlar gözyaşları Fırat misali…

  Gam yüküne hamal ettin halkımı, Kalk git felek rahat bırak Kâhta’mı… Viran ettin sen evimi barkımı, Kalk git felek rahat bırak Kâhta’mı…                        

Yürekleri sarmış kapkara bir is, Koru kişiliğini sen pak kal evlat… İnsan kılığında sürüyle iblis, Koru kişiliğini sen pak kal evlat…   Kokuşmuş dört

  Cadde cadde sokak sokak, Dört yan şimdi çarşı dükkân… Demirciyim küçük çırak, Eski çarşı benim mekân…             Alt taraflar bahçe bağdı, Annem babam

    Ömür boran eyvah hem de dört mevsim, Ne güneşi gördüm ne bir gün gördüm… Hep hazan hep hüzün soluk bir resim, Ne

  Fakir vardı hiç aç yoktu, Gölgesiz bir ağaç yoktu… Her zamanda her mekânda, En iyiydin tek taç yoktu…   Kâhta’m benim tam cennettin,

              “Mahmut Eken ve Mehmet Bakır’a”   Ser sofrayı koy simidi leğene, Sıla koksun odamızda bu gece… Selam gitsin eşe dosta yeğene, Dost

  Çile limanında çıkmıyor takam, Alnıma yazmışlar derdi cefayı… Bir araya gelmez hiç iki yakam, Çok gördüler bahta zevki sefayı…   El sürmem harama

  Şu gönlümün divanına, Bir bey gibi çöktü hüzün… Derdin kahrın limanına, Bir bey gibi çöktü hüzün…             Gece gündüz hasret bende, Kan kalmadı

İSTANBUL’DA BİR YANIM İstanbul’u yol eyledi gençliğim,Çamlıca’nın tepesinde naz kaldı…Sirkeci’de falakada dinçliğim,Bende yara cellâdımda haz kaldı… Kayık mangal ekmek balık aş oldu,Gülhane’de başa yastık

KÂHTA TOPRAĞIM Ayaz vurmuş bir yaprağım,Hüznü telde çaldım Kâhta’m…Göz açtığım can toprağım,Kanlı elde faldım Kâhta’m… Yıldız saydım gün yerine,Mısra döktüm defterine,Hep ortağım kederine,Karayelde şaldım

KÂHTA ÖZLEMİ Açmış bir dost kamerayı,Camda gördüm Karakuş’u…Gönlüm öptü tüm merayı,Selamladım uçan kuşu… Anı dolu dört bir taraf,Baraj gölü sanki çarşaf,Hasretine yüreğim raf,Bitmez gurbet

KÂHTA OVASI Kâhta ovasında bir serçe olsam,Mezar taşlarında hasret atardım…Yemek kovasında bir kepçe olsam,Yoksul sofrasına bol et katardım… Kara toprak olsam o koca düzde,Güller

  Viran yuva soğuk hava gurbet zor, Gece uzun sarar hüzün hasret zor, Ayrı düştük canlar şimdi uzakta, Gönül ağlar efkâr bağlar nöbet zor…

  Yeşillendi dört bir yanı, Dağı taşı can Kâhta’mın… Büyülüyor dost insanı, Pınarbaşı can Kâhta’mın…   Kuzu meler anasına, İnek bakar danasına, Döndü baraj

              “Ahmet Bulut’un Bebeğine”   Aklım sende avucumda kelebek, Yüreğimdir kulak veren nidana… Yaşın iki öksüz kaldın can bebek, Canım yoldaş senin hazin