MEHMET GÜNEŞTİR
Elli yıldır cayır cayır ateşte,
Yanar gönlüm arşta gezer dumanı…
Genç kardeşim can Mehmet’im Güneş’te,
Zalim dergâh kanla yazdı fermanı…
Zalimlerin yoktur dini vicdanı,
Kirli para dolduruyor cüzdanı,
Kurban verdik hırsa nice fidanı,
Küle döndük olduk acı harmanı…
Kabuk tutmaz kanar yürek yarası,
Durdu kalbi soldu gözün karası,
Unutulmaz bin yıl geçse arası,
Bulamadım ben bu derde dermanı…
Kör hançerdir evlat kardeş acısı,
Kanlı yaşlar döker anne bacısı,
Ömür boyu kıvrandırır sancısı,
Efkâr boğar hüzün sarar kirmanı…
Cantekin der; lanet böyle kadere,
Attı bizi tükenmeyen kedere,
Bel büktürdü annem ile pedere,
Çöktü hanem olduk gamın limanı…